【原题】：
读陶集爱其致意于菊者八因作八首·五曰芳菊开林耀青松冠岩列怀此贞秀姿卓为霜下杰

dú táo jí ài qí zhì yì yú jú zhě bā yīn zuò bā shǒu wǔ yuē fāng jú
读陶集爱其致意于菊者八因作八首·五曰芳菊

rén jiān hóng yè qù wú zōng, gāo mù shuí wèi bǎi cǎo róng.
人间红叶去无踪，膏沐谁为百草容。
shuāng jié tóng shí shì zhēn xiù, kàng héng wéi xǔ lǎo pán lóng.
霜杰同时谥贞秀，抗衡惟许老蟠龙。